bł Anna Katarzyna Emmerich



Urodziła się 8 września w 1774 roku w bardzo ubogiej chłopskiej rodzinie w Niemczech. W domu było ich dziewięcioro, dlatego plony z uprawianej lichej ziemi z trudem wystarczały na utrzymanie tak licznej rodziny. Do szkoły chodziła tylko parę tygodni. W jej domu panowała za to atmosfera modlitwy i zdrowej pobożności. Już jako dziewczynka doświadczała łask mistycznych: ukazywał jej się Pan Jezus i Matka Boża; ona sama uważała te doświadczenia za coś zwyczajnego. Myślała wtedy, że także inne dzieci mają podobne wizje.



W swoim sercu odczuła, ze Bóg wzywa ją do życia całkowicie poświęconego dziełu zbawiania ludzi. Nie mogła jednak od razu wstąpić do klasztoru, gdyż nie miała odpowiedniego posagu. Z tego powodu została służącą w pewnej rodzinie. Swoje codzienne obowiązki wykonywała z wielkim oddaniem. Mając 24 lata otrzymała stygmaty korony cierniowej, na jej głowie pojawiły się rany, które ukrywała pod noszoną stale opaską.


W końcu, w 1802 roku, została przyjęta do Zgromadzenia Sióstr Augustianek w Agnetenbergu. W zakonie była surowo traktowana. Tylko dzięki wielkiej pomocy od Pana znosiła cierpliwie wszystkie trudności i upokorzenia. W roku 1811, w okresie wojen napoleońskich, jej klasztor został poddany przymusowej laicyzacji. Musiała go opuścić wraz z innymi siostrami. Przygarnął ją do siebie francuski ksiądz J. M. Lambert. W tym czasie bardzo poważnie zachorowała i została całkowicie sparaliżowana.


Jej modlitwa stawała się jeszcze bardziej naznaczona specjalnym działaniem Boga. Pan Jezus wybrał ją, by się do Niego upodobniła i to w tajemnicy Jego Męki, którą nieustannie rozważała. Przed jej oczyma przesuwały się kolejne sekwencje okrutnego cierpienia Pana, które na podstawie jej słów zostały spisane przez poetę i pisarza Klemensa Brentano. Tak powstała bardzo znana książka Bolesna Męka naszego Pana Jezusa Chrystusa według widzeń świątobliwej Anny Katarzyny Emmerich. Zamieszczony w niej opis stał się głównym źródłem inspiracji do powstania filmu Mela Gibsona "Pasja".


Podczas pełnej cierpienia choroby, Katarzyna otrzymała całkowitą stygmatyzację, gdy pojawiły sie rany na jej rękach i nogach oraz rana przebitego boku. Przez 11 lat karmiła się jedynie codzienną Komunią św. i przyjmowaną wodą.


Wieść o stygmatyczce rozeszła się po całych Niemczech. Osoby, które ją odwiedzały, często otrzymywały łaskę wiary oraz wewnętrznej przemiany dotychczasowego życia. Swoim heroicznym przykładem głosiła ludziom prostym i wykształconym, biednym i bogatym, że dzięki Chrystusowym ranom zostaliśmy uzdrowieni (por. 1 P 2, 24). Błogosławiona zmarła 9 lutego 1824 roku.


Jan Paweł II beatyfikował ją 3 października 2003 roku, na rozpoczęcie Roku Eucharystii. Powiedział wtedy:
Bł. Anna Katarzyna Emmerich kontemplowała „bolesną mękę naszego Pana Jezusa Chrystusa” i doświadczała jej w swoim ciele. Dziełem Bożej łaski jest to, że córka ubogich rolników, żarliwie szukająca bliskości Boga, stała się znaną mistyczką. Jej ubóstwo materialne stanowi kontrast z bogactwem życia wewnętrznego. Zdumiewa nas cierpliwość, z jaką znosiła dolegliwości fizyczne, a także wywiera na nas wrażenie siła charakteru nowej błogosławionej oraz jej wytrwałość w wierze.


Za jej przyczyną módlmy się za naszych bliskich chorych, a także za osoby cierpiące na całym świecie, by tak jak Anna Katarzyna potrafiły czerpać siły z kontemplacji Jezusa umęczonego, który jest naszym Zbawicielem.

m.deon.pl/215/art,33,bl-anna-katarzyna-emmerich-stygmatyczka.html