1. Rachunek sumienia - to tutaj musisz stanąć w prawdzie przed Panem Bogiem i samym sobą. Musisz sobie uświadomić prawdę o sobie.

2. Żal za grzechy - jeżeli nie odczuwasz żalu za grzechy, czyli za to, ze obraziłeś Boga i Jego Miłość względem siebie, to lepiej nie przystępować do tego sakramentu... Podobnie, jeśli po spowiedzi chcesz wracać do grzechu.

3. Mocne postanowienie poprawy - oczywiście, nie można się zrażać, jeżeli od zaraz coś nie wyjdzie i i upadniesz pod ciężarem grzechu. Liczy się tu nastawienie wewnętrzne, postawa woli, która powstrzymuje przed wchodzeniem w obszar grzechu. Odbywa się to w wolności i nikt Cię nie może skontrolować. Stoisz w prawdzie przed Bogiem i sobą samym. Dobra wola - to już jest coś!

4. Szczera spowiedź - dopiero jak wypełnisz poprzednie warunki, wyznaj szczerze swoje grzechy. Spowiednika możesz oszukać, ale Pana Boga i siebie samego NIE. I tego bądź świadom, ze zatajając jakiś grzech czynisz całą spowiedź świętokradzką, nieważną. Jeżeli masz odwagę grzeszyć, to miej odwagę przyznać się do tego.

5. Pokuta - to jest ta drobna cena jaka musisz zapłacić za grzechy, których koszt jest o wiele większy. To tutaj możesz przekonać się o Miłosierdziu Boga i Jego miłości do Ciebie. Nie odkładaj pokuty na później. Wypełnij ją jak najszybciej. Tego się domaga sprawiedliwość wobec siebie i Boga.

6. Zadośćuczynienie - to chyba warunek o którym najczęściej zapominamy. A przecież żądamy sprawiedliwości dla siebie. A zadośćuczynienie jest wypełnieniem sprawiedliwości wobec bliźniego, którego skrzywdziłeś.

Rozgrzeszenie, które otrzymujesz jest ważne dopiero wtedy, kiedy wypełnione zostaną wszystkie te warunki.


www.egzorcyzmy.katolik.pl/index.php?option=com_content&task=view&id=490&Itemid=89

Pan nie zawsze udziela żalu i w takim wypadku możemy żałować że nie mamy takiego żalu jak nasz Bóg chce kluczowym elementem jest też gdy nie odczuwamy żalu nie możemy jakoś w sobie wzbudzić(Bóg chce nas w tym stani e trzymać) ale mamy wstręt do grzechu i nie chcemy jego już popełniać