CUD EUCHARYSTYCZNY W ALATRI, WŁOCHY
Młoda dziewczyna z Alatri w 1228 roku starała się zwrócid na siebie uwagę
przystojnego i popularnego młodzieoca. W tym celu postanowiła zdobyd ekiksir
miłosny od kobiety (czarownicy), o której mówiono w mieście, że zna się, na
takich sprawach. Ta nakazała dziewczynie przyjąd Komunię, szybko wyjąd z ust i
ukryd w chusteczce. Ponadto dodała: "Jakiż środek może byd mocniejszy od
Boskiego Ciała Króla Serc?"
Dziewczyna posłuchała rady, ale natychmiast po dokonaniu tego czynu, zaczęło
ją dręczyd sumienie. Już niosąc Najświętszy Sakrament do domu przeżywała
takie udręki, że aby ukoid sumienie postanowiła schowad Hostię w małym
woreczku i ukryd w odległym kącie domu, trzymanego chleba.
Mijały dni i noce pełne koszmarnych snów, pełne grzmiących głosów zdających
się wydawad na nią wyrok wiecznego potępienia. Wreszcie trzeciego dnia z
7
rana postanowiła wyjąd woreczek z ukrycia i podjąd ostateczną decyzję, czy
przekazad go kobiecie, której rady tak nieopatrznie posłuchała, czy też zanieśd
go do kościoła.
Gdy otworzyła woreczek i rozwinęła chustkę, zamarła ze zgrozy. Na chustce nie
leżała już Hostia podobna do chleba, lecz mająca postad ciała koloru krwi.
Dziewczyna nie miała też żadnej wątpliwości, że było to ciało żywe.
Jej ból i płacz zaalarmował członków rodziny, którzy przybiegli do niej i
ujrzawszy przyczynę, natychmiast zawiadomili sąsiadów. Wieśd lotem
błyskawicy obiegła miasteczko, docierając także do księży w parafii.
Kapłan, który przybył na miejsce, owinął woreczek z Hostią welonem i, w
otoczeniu ogromnego tłumu rozentuzjazmowanych wiernych, skierował swe
kroki do biskupa.
Historyczne źródła podają, że w tłumie podążającym za kapłanem brakowało
jednej osoby-kobiety, która namówiła dziewczynę do tego czynu. Przyznała ona
później, że gdy usłyszała o tym cudownym wydarzeniu, ukryła się próbując
wymyślid jakąś wymówkę na swoją obronę. Była gotowa oskarżyd dziewczynę o
podłe kłamstwa i niesłuszne pomówienia oraz przedstawid siebie, jako wierną i
pobożną katoliczkę.
Z taką też myślą stawiła sie na wezwanie biskupa. Widząc jednak, że tłum nie
pragnie jej zguby, doznała wewnętrznej przemiany. Nie oskarżając nikogo sama
padła we łzach do stóp biskupa, błagając o przebaczenie.
W tym czasie Hostia wystawiona została na specjalnie z tej okazji przystrojonym
ołtarzu, by wierni, których ogromna rzesza zdawała się ciągle powiększad, mogli
oddawad jej cześd. Biskup Giovanni z Alatri musiał bez przerwy przyjmowad
dostojników kościelnych, którzy przybyli do niego, by przedyskutowad to
wydarzenie.
Chod nie ulegało wątpliwości, że obie kobiety dopuściły się strasznego
świętokractwa, nie było jednomyślności co do rodzaju pokuty, którą należałoby
wymierzyd za ten czyn. W tej sytuacji biskup wystosował list do Ojca świętego
Grzegorza IX, opisując wypadki i prosząc o wskazówki, co do dalszego
postępowania. List ten, opatrzony oficjalnymi pieczęciami, za pośrednictwem
specjalnego kuriera doręczono papieżowi.
Tego samego roku, podczas Wielkanocy, biskup przejętym głosem odczytał
odpowiedź Ojca świętego, skierowana do kapłanów jego diecezji .Dokument
ten, napisany na pergaminie, noszący datę 13 marca 1228r. i podpis papieża,
stanowi dziś cenny eksponat w zbiorach archiwalnych katedry w Alatri.
8
Reasumując na wstępie przebieg wypadków, Ojciec święty napisał dalej: (...)
powinniśmy składad nieustanne dzięki Temu, który będąc niepojęty we
wszystkich dziełach swoich, wedle upodobania Swego dokonuje cudów i dzieł
niezwykłych, aby nakłonid grzeszników do pokuty, nawrócid nieprawych i
pomieszad drogi wszelkich heretyków, wzmacniając wiarę Kościoła katolickiego,
rozbudzając nadzieję i rozpalając miłośd.
Tak więc, drogi mój bracie, tym listem apostolskim zachęcam, abyś zalecił
łagodniejszą pokutę dziewczynie, która według naszego uznania popełniła ten
ciężki grzech bardziej ze słabości, niźli przewrotności, a w szczególności
zważając na fakt, że wyraziła szczery żal w spowiedzi świętej. Co do kobiety,
której przewrotnośd skłoniła dziewczynę do popełnienia tego świętokradztwa,
wymierz karę, jaką za słuszną uważasz. Nakaż jej także stawid się przed
biskupami urząd sprawującymi w okolicach, by wyznała przed nimi swój grzech
i z należną pobożnością błagała o przebaczenie.
Cudowna Hostia zachowała się w pełni nietkniętym stanie przez całe wieki, aż
do roku 1700, gdy biskup Guerra przekazał kardynałowi Cybo jej maleoki
fragment. Kardynał umieścił go w relikwiarzu i przekazał do kościoła Santa
Maria degli Angeli alle Terme w Rzymie, gdzie pragnął byd pochowany.
Niestety, gdy mnisi z tego kościoła odeszli na inne miejsce, zabrali Hostię
najprawdopodobniej zapominając o zapisie kardynała nakazującym
pozostawienie jej w tymże kościele. Wszelkie późniejsze próby odnalezienia
tego świętego relikwiarza nie przyniosły rezultatów.
Główna częśd cudownej Hostii, przechowywana w specjalnej kaplicy katedry w
Alatri, wystawiana jest dwa razy w roku, w pierwszą niedzielę po Wielkanocy i
pierwszą niedzielę po święcie Zesłania Ducha świętego. Ze względu na swe
pochodzenie Hostia określana jest mianem "cudu ubogich".
Biskup Esoardo Facchini z Alatri, celebrując 25 lat swej sakry biskupiej, w 1960
roku oświadczył: „Wiem, jak głęboka jest wiara ludzi w rzeczywistą obecnośd
Jezusa w Eucharystii; obecnośd potwierdzoną cudem wcielenia Hostii, którą
przechowujemy i czcimy w naszej bazylice". W czasie tejże celebracji biskup, w
licznej asyście dostojników kościoła, przeprowadził kanoniczne rozpoznanie
świętych relikwii.
Relikwiarz przeniesiony został z kaplicy do pomieszczenia w katedrze, gdzie
zbadano pieczęcie, stwierdzając, że były nienaruszone. Podobnie szklany
pojemnik z świętą Hostią wyjęty z relikwiarza ukazał nienaruszoną, jedwabną
,czerwoną wstęgę z pieczęcią biskupa z Alatri, Pietro Saulini. Wszelkie szczegóły
zgodne były z protokołami wcześniejszych badao, dokonanych 1 grudnia 1886
roku.
9
Biskup Facchini złamał pieczęcie i wyjął cudowną Hostię. Jej postad pozostała
niezmieniona; był to fragment ciała, lekko brązowego koloru,"(...)kształtem
dopasowany do cylindrycznego pojemnika ,w którym był umieszczony i lśniący
w każdej części dotykającej pojemnika".
Gdy wszyscy zebrani świadkowie wyrazili zadowolenie z przeprowadzonego
badania, cudowna Hostia umieszczona została na powrót w szklanym
pojemniku, opatrzona podwójną pieczęcią i wystawiona w cennej monstrancji
w kształcie krzyża z wykonanymi ze złota, rozchodzącymi się promieniami.
Przypadająca w 1978 roku 750 rocznica cudu uczczona została uroczystymi
obchodami i wykładami, które zostały następnie wydane w formie broszur
szczegółowo opisujących cudowne wydarzenia. Biskup Cesario D' Amato w
swym kazaniu powiedział:" (...) ten cud trwa. Jest on widzialny, niezniszczalny,
rzeczywisty".