Cud wagi granulatu zakrzepłej KRWI z Lanciano

gdy zważono oddzielnie poszczególne cząstki zakrzepłej krwi (są one różnej wielkości), każda z nich ważyła dokładnie tyle, co wszystkie razem wzięte.




Ciało pozostało nienaruszone, ale Krew w kielichu wkrótce zmieniła się w pięd
nierównych i nieregularnych bryłek. Zakonnicy postanowili je zważyd. Okazało
się, że jedna bryłka ważyła tyle samo co wszystkie razem, ciężar dwóch równy
był ciężarowi trzech, a ciężar najmniejszej równał się ciężarowi największej. W
1574 roku prałat Rodrigues, w asyście wiarygodnych świadków potwierdził, że
wspólny ciężar pięciu bryłek skrzepniętej krwi równał się wadze każdej
poszczególnej bryłki.




Źródło po francusku
www.christ-roi.net/index.php/Le_miracle_eucharistique_de_Lanciano

źródło po polsku
parafiapruszcz.x.pl/czytelnia6/cudae.pdf

racing.d500.pl/media/kunena/attachments/44/CudGranulatuKrwiPANAJEZUSAzLanciano.pdf

CUD W LANCIANO, WŁOCHY
Był rok 700-setny, gdy kapłan z zakonu św. Bazylego odprawiał Mszę Świętą.
Prastary dokument opisuje tego kapłana, jako „dobrze obeznanego w naukach
tego świata, ale bardzo mało w sprawach Bożych”. Często zdarzało mu się
wątpid w święte tajemnice Przeistoczenia i właśnie gdy skooczył wypowiadad
uroczyste słowa Konsekracji, Hostia w jego rękach nagle zmieniła się w okrągły
fragment ciała, a wino w widoczna krew. Dopiero po jakimś czasie, gdy
otrząsnął się z oszołomienia tym cudownym zjawiskiem dokonanym na jego
oczach, ze łzami radości zwrócił się do braci zakonnych mówiąc: ”Błogosławieni
świadkowie, którym Bóg Najwyższy dał poznad się przed ich oczyma. Chodźcie
bracia i podziwiajcie Boga Naszego, który jest tak blisko nas. Oto Ciało i krew
umiłowanego Pana Naszego”. Wszyscy zebrani pospieszyli do ołtarza wydając
okrzyki podziwu, a następnie zawiadomili okolicznych wiernych, którzy tłumnie
przybiegli, aby oglądad ten cud.
Ciało pozostało nienaruszone, ale krew w kielichu wkrótce zmieniła się w pięd
nierównych i nieregularnych bryłek. Zakonnicy postanowili je zważyd. Okazało
się, że jedna bryłka ważyła tyle samo co wszystkie razem, ciężar dwóch równy
był ciężarowi trzech, a ciężar najmniejszej równał się ciężarowi największej. W
1574 roku prałat Rodrigues, w asyście wiarygodnych świadków potwierdził, że
wspólny ciężar pięciu bryłek skrzepniętej krwi równał się wadze każdej
poszczególnej bryłki.
Dnia 4 marca 1971 roku profesor Linoli (wykładowca anatomii, patologii
histologicznej, chemii i mikroskopii klinicznej oraz główny lekarz szpitali w
Arezzo) wobec licznie zgromadzonych wybitnych osobistości Kościoła oraz
władz miejskich, politycznych, sądowych i wojskowych, ekspertów medycyny
ogłosił wyniki swoich badao. Badania histologiczne (mikroskopowe) stwierdziły
i udokumentowały następujące fakty: fragment ciała stanowił prążkowaną
tkankę ścianki sercowej, wolną od jakiegokolwiek śladu materiału lub substancji
konserwującej. Zarówno ciało jak i krew miały pochodzenie ludzkie. Obydwie
substancje miały też wspólną grupę krwi – AB. Frakcjonowanie protein w
skrzepniętej krwi okazało się zupełnie normalne, zachowujące procentową
proporcję odpowiadającą normalnej świeżej krwi. Profesor Linoli podkreślił, że
gdyby krew pochodziła od osoby zmarłej, podlegałaby szybkiemu procesowi
zepsucia i rozkładu. Co więcej, w opinii profesora, tylko ręka wysoce
doświadczona w sekcjach anatomicznych byłaby zdolna wykonad tak
doskonałe, styczne ciecie – zaokrąglone, grubsze na zewnętrznych obrzeżach i
stopniowo cieosze aż do pustki w obszarze centralnym – na tak wgłębionym,
wewnętrznym organie jak mięsieo sercowy. W zakooczeniu swego raportu
profesor stwierdził, że chod ciało i krew znajdowały się w pojemnikach nie
5
zamkniętych hermetycznie, to jednak nie uległy uszkodzeniu, pomimo
wystawienia przez cały czas na działanie czynników fizycznych, biologicznych i
atmosferycznych.
Monstrancja zawierająca te relikwie znajduje się w tabernakulum ustawionym
nad głównym ołtarzem kościoła Św. Franciszka we Włoszech. Tabernakulum
jest otwarte, dzięki czemu wierni mogą spoglądad na ten wielki cud, obecny
wśród nas od ponad 1200 lat.