W nocy z 25 na 26 maja 1608 r. w opactwie benedyktynów w Faverney spłonął w pożarze drewniany ołtarzyk, na którym – na czas triduum eucharystycznego – wystawiono monstrancję z Najświętszym Sakramentem. Rano ze zdumieniem stwierdzono, że jest ona zawieszona w powietrzu ponad spalonymi szczątkami ołtarzyka. Przez 33 godziny świadkami tego wydarzenia było kilka tysięcy ludzi. Monstrancja stopniowo opadała, a w końcu stanęła na korporale, który tam położono. Nastąpiło to w chwili, gdy celebrujący Mszę św. przy głównym ołtarzu ksiądz odkładał hostię po konsekracji.
Z plecenia arcybiskupa Besançon przeprowadzono w tej sprawie kanoniczne dochodzenie. Zakończono je po przesłuchaniu 54 świadków, których zeznania było zgodne.
W czasie cudu eucharystycznego w monstrancji znajdowały się dwie hostie. Jedna z nich, brązowy krążek o średnicy 41 mm, przechowywana jest do dziś w Faverney i wystawiana do adoracji w drugi dzień Zielonych Świąt. W 1725 i 1753 r., w czasie pożarów, pobłogosławiono nią miasteczko i ogień przestał się rozprzestrzeniać. W czasie rewolucji francuskiej opactwo zostało skonfiskowane przez państwo i mer Faverney postanowił zniszczyć hostię. Jednak ukryła ją jego żona. W 300. rocznicę cudu odbył się w Faverney kongres eucharystyczny z udziałem 20 tys. wiernych.
Druga hostia została przekazana do Dole, ówczesnej stolicy regionu Franche Comté, 18 grudnia 1608 r. Została ona skradziona podczas rewolucji. Mimo to w Dole odbywa się co roku wilka procesja eucharystyczna z hostią wypożyczaną z Faverney. Jednej z takich procesji przewodniczył nuncjusz apostolski we Francji abp. Angelo Giuseppe Roncalli, późniejszy papież Jan XXIII.
Skutki cudu eucharystycznego z 1608 r. były w regionie bardzo znaczące. Wydarzenie to zatrzymało rozwój protestantyzmu, który był wówczas bardzo aktywny w okolicach Montbéliard. W niemal wszystkich parafiach powstały Bractwa Najświętszego Sakramentu, zwiększyło się uczestnictwo katolików na Mszach św. w dni powszednie, częściej też przystępowali oni do Komunii św. i korzystali z wieczystej adoracji Najświętszego Sakramentu.
Ostatnio zmieniany: 13 lata, 1 miesiąc temu przez Filip Nereusz.
24 maja 1608 r. liczące 1200 mieszkańców miasteczko Faverney (Francja) było świadkiem następującego Cudu: w Kościele pw. Najświętszej Maryi Panny pozostawiono na noc wystawiony na specjalnie urządzonym przy wejściu Ołtarzyku Najświętszy Sakrament, a przy nim dwie zapalone lampki oliwne.
Gdy następnego dnia rankiem kościelny otworzył Świątynię, w kłębach dymu zobaczył płomienie ogarniające Ołtarzyk i wszczął alarm. Zakonnicy z klasztoru obok przybiegli gasić pożar. Ich oczom ukazał się niezwykły widok. Oto Monstrancja unosiła się w powietrzu ponad płomieniami. Wieść o tym rozeszła się błyskawicznie i wkrótce Świątynia wypełniła się ciekawskimi. Przez 33 godziny ludzie modlili się u stóp unoszącej się Monstrancji z Najświętszym Sakramentem. Dopiero 27 maja 1608 r. ok. godz. 10 podczas Mszy św. Monstrancja zniżyła się, osiadając na Ołtarzu. Już w lipcu 1608 r. arcybiskup Besancon, opierając się na 54 pisemnych relacjach naocznych świadków, uznał autentyczność Cudu.
Podczas rewolucji francuskiej monstrancja została zniszczona, lecz Cudowną Hostię uratowano. Po ustaniu prześladowań umieszczono ją w nowej monstrancji. W 1864 r., 1908 r. i w 1958 r. urządzono w Faverney narodowe kongresy eucharystyczne. Także w 2008 r., z racji 400. rocznicy Cudu, odbywały się w sanktuarium Faverney uroczystości wspomnieniowe.
Biblioteka Niedzieli tom 249
Ostatnio zmieniany: 8 lata, 7 mies. temu przez frater.
