Jest rok 1822. Trzy pierwsze Siostry Świetej Rodziny: Cathreine-Aimee Noailles, Seconde Giraudet, Caroline Romain od dwóch lat razem kroczą po drodze nakreślonej przez Ojca Założyciela, tworząc pierwszą wspólnotę Świetej Rodziny. W miarę rozwijania się Stowarzyszenia wzrasta liczba kandydatek i potrzeb apostolskich, którym trzeba zaradzić. Rozwijające się dzieło napotyka też na liczne trudności; wobec przeciwności i zmagań rodzi się pełne wątpliwości pytanie:

"Czy rzeczywiście Pan chce tego dzieła?".


3 lutego Bóg objawia Swoją Obecność i udziela odpowiedzi. Owego niedzielnego popołudnia w kaplicy Sióstr, przy ul. Mazarin, ma być udzielone błogosławieństwo Najświętszym Sakramentem. Ojciec Założyciel nie mogąc sam przybyć z powodu rozlicznych obowiązków, prosi o tę posługę ks. Delort - kapłana z sąsiedztwa. W chwili, gdy kapłan ten wystawia Najświętszy Sakrament do adoracji, oczom zgromadzonych ukazuje się niezwykły widok:

"Zaledwie monstrancja została postawiona na ołtarzu, gdy znikła Hostia, by na Jej miejscu mogło pojawić się popiersie młodego, podziwu godnej piękności mężczyzny, odzianego w białe szaty, przepasanego czerwoną wstęgą. Lewa Jego dłoń spoczywa na sercu, prawa wzniesiona do błogosławieństwa" . (C. Ferrier "3 lutego 1822")

"Rozpoznałam, że był to Pan nasz Jezus Chrystus pod postacią, w jakiej widziałam Go na niektórych obrazach, ale w monstrancji miał On ciało i był żywy - zaświadcza Azema Robert" (op.cit., s. 27)

Cud ten trwał 20 minut, podczas których zebrani mogli kontemplować Osobę Jezusa Chrystusa, żyjącego, błogosławiącego Świętej Rodzinie, wtedy u Jej początków, teraz i po wszystkie czasy! W kilka lat później, Ojciec Założyciel przypominając dar tego Cudownego Błogosławieństwa wyzna:

"Jezus nas pobłogosławił, On jest z nami i zawsze będzie z nami!"


To doświadczenie obecności Bożej zostało dane wszystkim osobom obecnym w kaplicy. Podczas Cudownego Błogosławieństwa siostra Maria od Jezusa Peychaud, głęboko skupiona, mając oczy zamknięte, skierowana ku swemu wnętrzu, usłyszała głos, mówiący do Niej:


"Ja Jestem tym, który Jest i tylko Ja Jestem.
Zaszczyty i uznania ludzi są tylko dymem,
a Ja Jestem Tym, który Jest;
ich przyjaźń jest tylko pyłem,
a Ja Jestem Tym, który Jest;
bogactwa i przyjemności są tylko błotem,
a Ja Jestem Tym, który Jest; tylko Ja Jestem".


Słowa te nawiązują do objawienia Boga opisanego w Księdze Wyjścia, gdy Bóg objawia się Mojżeszowi i jest obecny w krzewie gorejącym. Niebywała łaska z 3 lutego ukazuje związek pomiędzy błogosławieństwem a przymierzem.
"Tak, błogosławiący Jezus w Świętej Rodzinie przyszedł nam powiedzieć: 'Jestem zawsze z wami w Eucharystii!' (...) Błogosławieństwo, przymierze, Eucharystia, adoracja, cud w Świętej Rodzinie jest dla życia! Błogosławieństwo udzielone przez Pana, ukazuje nam główne miejsce adoracji w naszym życiu wiary..." (s. Andree Gaspard)


To Błogosławieństwo - pieczęć Przymierza nie jest zarezerwowane tylko dla pierwszej wspólnoty Swiętej Rodziny. Jest skarbem "który rozszerza się, rozlewa na tych, którzy są otwarci, by przyjąć Boże bogactwo."

Z oświadczenia Matki od Trójcy Świętej (Catherine-Aimee Noailles):


"Potwierdzam to wszystko w obecności Jezusa, Maryi i Józefa, aby siostry nasze zachowały wspomnienie tej tak wielkiej łaski, aby pobudzały się nawzajem do głębokiego nabożeństwa względem naszego Zbawiciela, aby z ogromną odwagą pracowały dla swojego dzieła, mocno przekonane, że nasz Pan jest zawsze z Nami pod eucharystycznymi postaciami, mimo iż nie zawsze możemy Go widzieć oczami ciała, jak udzielił mi tej łaski..."
6 lutego 1822 roku

--------------------------------------------------------------------------------

1859 r. - powstanie Sióstr Kontemplacyjnych Świętej Rodziny jako dziękczynne wotum za Cud Eucharystyczny


Źródło: www.rodzinasfb.warszawa.opoka.org.pl/viewpage.php?page_id=4